«درسهایی از قرآن» هم سن انقلاب شد
عمر «درسهایی از قرآن» به چهل سال میرسد؛ یک برنامه نوستالژیک با محتوا و پرطرفدار که همیشه برای مخاطب پیام دارد. مجری و گرداننده این برنامه حجتالاسلام محسن قرائتی است که او به نکته جالبی درباره حقوق خود از تلویزیون اشاره میکند که خواندنی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، روحانی که با لحن ساده و گویا برای مخاطبین صحبت میکند؛ همان گویش زیبای کاشانی که اولینبار اردیبهشتماه سال 61 بود که به "نمایندگی ولیفقیه" در سازمان نهضت سوادآموزی منصوب شد. حضور او در این سازمان تا سال 89 ادامه داشت و الان سالهاست که اداره ستاد اقامهنماز را برعهدهدارد. او در این سالها تألیفات خواندنی زیادی در زمینه تفسیر قرآن داشته است. آن طور که گفته میشود، او هرگز وسوسه نشد تا به مجلس و وزارت و ریاست گمارده شود. از جمله ویژگیهای حجتالاسلام محسن قرائتی این است که سالها بر خلاف اغلب آخوندها مردم را خنداند و به دنبال شادی حلال برای مردم است.
حجتالاسلام محسن قرائتی استاد اخلاق در برنامه «درسهایی از قرآن»
اما چطور شد که پای "استاد" به تلویزیون باز شد و «درسهایی از قرآن» روی آنتن رفت؟ قرائتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به پیشنهاد استاد مطهری و پذیرش امام(ره) به تلویزیون رفت. این برنامه از سال 58 کار خود را شروع کرد تا امروز که به تعبیر خود "استاد" عمر این برنامه همسن انقلاب است. حجتالاسلام قرائتی درباره درآمد خودش در تلویزیون و برنامه «درسهایی از قرآن» میگوید: " هر آنچه که نیاز مخاطب است، بیان میکنم و اینگونه نیست که موضوع از سوی شبکه یا جایی مطرح شود و من درباره آن بگویم. سه هفته دیگر حضورم در رسانهملی چهلساله میشود یعنی همسن انقلاب!
حجتالاسلام محسن قرائتی و مرحوم حجتالاسلام ایرانی نماینده فقید مردم قم در مجلس- جنگ تحمیلی
جالب است که استاد قرائتی در این سالها هیچ دریافتی بابت «درسهایی از قرآن» از تلویزیون نداشته است؛ او در این باره میگوید: "تا امروز دریافتی از برنامه درسهایی از قرآن نداشتم و فقط آن زمانی که حج عمره 100 هزار تومان بود، مهمان صدا وسیما شدم و حج رفتم".
وی درباره دعوت تلویزیون قبل از انقلاب، گفت: "قبل از انقلاب برای اجرای برنامه به رادیو و تلویزیون دعوت شده بودم اما چون نمیخواستم بازوی دستگاه طاغوت باشم نپذیرفتم. کمکم به شهرهای مختلف سفر کردم و کلاس آموزشی تشکیل دادم تا اینکه در یکی از سمینارهایی که مقام معظم رهبری و شهید بهشتی حضور داشتند برنامه اجرا کردم. آنجا مقام معظم رهبری(دامه برکاته) مرا مورد تفقد قرار دادند و به منزل خودشان دعوت کردند.
حجتالاسلام قرائتی، تصریح کرد: بعد از آن هم مسجد امام حسن(ع) را که در آن نماز جماعت اقامه میکردند و از مساجد فعال علیه طاغوت در مشهد بود در اختیارم گذاشتند تا کلاس برگزار کنم. در سفری تبلیغى به اهواز هم با علامه شهید مطهرى(قدس سره) آشنا شدم. ایشان روش کلاسدارى مرا دیدند و پسندیدند و بعد از پیروزى انقلاب، با پیشنهاد ایشان و موافقت امام خمینى(ره) براى اجراى برنامه به تلویزیون معرفى شدم.
حجتالاسلام قرائتی و استاد شهید مرتضی مطهری
این استاد اخلاق خاطره اولین حضورش در تلویزیون را اینگونه تعریف کرد: "روزى که به سازمان صداوسیما رفتم، با بهانهگیرى و وسواس بسیار از من تست گرفتند و زمانى که در امتحان قبول شدم، پیشنهاد کردند بدون لباس روحانیت برنامه اجرا کنم. روی حرفشان هم مصّر بودند و میگفتند ما به جز دو روحانى (حضرت امام و آیتالله طالقانى) به دیگران اجازه حضور در این سازمان را نمیدهیم. من هم قبول نکردم و گفتم نظر آنان را به اطلاع حضرت امام(ره) میرسانم. به هر حال پذیرفتند با لباس روحانیت برنامه اجرا کنم. در واقع این برنامه تلویزیونى که از باقیات الصالحات شهید مطهری است و با حمایتهاى امام(ره) پا گرفت، طبق نظرسنجی هاى سازمان صداوسیما از برنامههاى موفق بوده است".
حجتالاسلام قرائتی درباره اینکه چطور شد نام این برنامه تلویزیونی را «درسهایی از قرآن» گذاشتند، خاطرنشان کرد: پیشنهاد خودم بود که «درسهایی از قرآن» عنوان این برنامه تلویزیونی بشود. این نام در یک لحظه به ذهنم رسید. به هر حال قرآن کتاب اصلی مسلمانان است و ریشه مکتب ما هم حرفهای قرآن است. شیعه و سنی ندارد، سند نمیخواهد و مشکوک نیست. همه که نمیتوانند مفسر قرآن شوند. باید گفت «درسهایی از قرآن» یعنی از این آیه چند تا درس میگیریم. حساب تفسیر جداست.
بیشتر بخوانید
حجتالاسلام محسن قرائتی و مرحوم حبیبالله عسکراولادی
عمر «درسهایی از قرآن» به چهل سال میرسد؛ یک برنامه نوستالژیک با محتوا و پرطرفدار که همیشه برای مخاطب پیام دارد. امیدواریم تلویزیون بتواند برنامههای شاخص خود را توسعه بدهد و به جای موازیکاری، برنامههای دینی و مذهبی را به کسانی واگذار کند که با گویاترین بیانها، بهترین و غنیترین محتواهای دینی را در اختیار مخاطب قرار دهند. شاید مصداق اصلی و حقیقی یک برنامه درست و دقیق و با پیام، «درسهایی از قرآن» باشد.